Perkunas podlewa gaje

Wody nam nie brakuje.

Cztery dni temu po pogodnej nocy piękny wschód słońca  budził nadzieję na słoneczny dzień. W radosnym nastroju zerwałem się z pieleszy, aby wypełniłnić przedlotowy rytuał przygotowania szybowca, lecz nie minęło pół godziny a grzmotami i rzęsistą ulewą Perkunas  /Perkun/ przypomniał,że dba o regularne i obfite podlewanie swoich gajów.Jednak około południa znudziło mu się to zajęcie.

Słońce nadal skrywało się za gęstą firanką , lecz pod  tą warstwa kłębiły się chmury tworzące się w chłodnym i wilgotnym powietrzu. Ich podstawy   niewiele odbiegały od wysokości wyczepienia. Na lotnisko ciągle spadały szybowce, które nie zdołały się zaczepić po wyholowaniu. Mimo to  organizatorzy trwali przy sza woim i wysłali wszystkich na trasy.

W efekcie  powtórzyli wynik z mistrzostw świata w  Argentynie.

Udało im się rozsiać po okolicznych polach wszystkich uczestników mistrzostw. Kolejny dzień deszczu przydał się paru zawodnikom do naprawienia uszkodzeń nieuchronnych na polach formowanych przez zrzuty z lodowca. Wczoraj dotarło wreszcie znad Polski trochę ciepła i słońca.

Po błękicie płynęły wreszcie ładnie wypiętrzające się cumulusy, a wiatr układał jej czasem  w niezbyt długie szlaki.

Task setter, który do tej pory grzeszył  bezpodstawnym optymizmem, nie spodziewał się takich warunków i wyznaczył zbyt małe promienie obszarów nawrotów. W rezultacie przy prędkościach średnich około 130 km/ h niemal wszyscy  piloci klasy standard odbijali się od skrajnych obwiedni trasy, aby  wykorzystać pełne 3 godziny limitu czasu.

Nie było szans na alternatywne warianty lotów i zróżnicowanie wyników.

Znów skorzystali na tym ci którzy polują na to, aby odlecieć z parominutowym opóźnieniem i lecieć. W klasie szybowców dwumiejscowych zanosiło sie na skandal, bo w wyznaczonym obszarze można było wpasować trasę o maksymalnej długości 360 km/h, a początkowo zapowiadało się, że większość pilotów osiągnie o wiele większe prędkości. Organizatorów przed linczem uratowało pogorszenie pogody.

Szkoda,że słońce tak niechętnie zaglada tu w tym roku.  Tomasz