Przystanek Moskwa

Trzy godziny jazdy Pendolino, około 2 godzin lotu

i wyładowaliśmy tam gdzie trzeba wstawać godzinę wcześniej. Moskwa. Jakże nie posłuchać kurantów z wieży Kremla skoro odlot do Woroneża po północy a słońce jeszcze w zenicie. Przy wyjściu autobus 851 na Riecznyj Vokzał jakby zapraszał na wycieczkę do metra i centrum Moskwy.

Schody Wysockiego

Ja byłem już dwukrotnie w tej metropolii w odstępie dziesięciu, więc była to sposobność do porównań natomiast Sebastian chłonął odmienne widoki jak niegdyś przy pierwszych podróżach w odwrotnym kierunku. Na przykładzie Moskwy widać jak najśmielsze plany urbanistyczne może szybko zweryfikować historia. Słynny niegdyś układ rozchodzących się promieniście rozchodzących arterii połączonych trzema obwodnicami na kształt pajęczej sieci, wydawał się działanie na wyrost. Nie minęło wiele a te szerokie ulice są zatłoczone jak centrum Paryża. Przedmieścia nie imponują. Wokół miasta powstają kolejne zespoły wysokich bloków mieszkalnych, więc trudno wyczarować z nich piękno, a rozmiar nowych budowli i ich otoczenie przypomina okres, kiedy obowiązywało u nas hasło- „Cały naród buduje swoją stolicę. Długie schody o których Wysocki śpiewał „pamiętaj, lewej strony trzymaj się” wyniosły nas na Plac Teatralny między monumenty, które imponują do tej pory jak w Imperialnej Rosji.

Twerska

Brama Twerska otwiera widok na Plac Czerwony. Choć do Dnia Zwycięstw jeszcze dwa tygodnie, już pełną parą trwają przygotowania do wielkiej parady. Na całej długości murów Kremla postawiono trybuny, malowano pasy i akurat za pomocą potężnego dźwigu wieszano … godło Związku Radzieckiego.

Jak widać nie wszędzie czas biegnie jedną miarą, choć mauzoleum Lenina zakryła całkowicie konstrukcja z rusztowań i nie ustawiają się już trzy kolejki: dla grażdian, cudzoziemców, oraz nowożeńców i oficjalnych delegacji. Ekspresyjnym symbolem zmian jest imponujący gmach kupiecki z końca XIX wieku naprzeciwko Kremla.

Taki sklep sprzed 100 lat robi wrażenie. To jest 1/3 sklepu. Harrods karzełkiem.

W okresie, kiedy niemal cały wysiłek produkcyjny gigantycznego państwa nastawiony był na przemysł ciężki i na rynku brakowało podstawowych dóbr konsumpcyjnych, w tym wielkim obiekcie mieścił się w miarę dobrze zaopatrzony GUM /Głavnyj Uniwersalnyj Magazin/, a jednocześnie pełnił on rolę naszego Stadionu Dziesięciolecia. Tu w ogromnym tłumie rozmieszczonym na galeriach, schodach, pasażach można było sprzedać nie tylko to co mieściła torba turysty/handlowca plecakowego/, lecz nawet odzienie i buty, a w boksach sklepowych kupić to co było cennym towarem wymiennym podczas podroży do Indii. Tym sposobem za parę złotych zainwestowanych w dżinsy, obuwie sportowe itp. drobiazgi, można było się porywać na odległe, egzotyczne, wyprawy do egzotycznych krain Dalekiego Wschodu. Dziś zamiast tłumów i prymitywnych boksów zapachy najdroższych perfum, ekskluzywne salony z luksusowymi dobrami, lecz tylko nieliczni klienci.

W takiej atmosferze trudno było sobie odmówić porcji lodów sprzedawanych ze stylowej budki. Ten idylliczny nastrój burzy jednak widok bramek do wykrywania metalu, oraz zespołów antyterrorystycznych u wejść do obiektów.

Polityczna matrioszka…

TK