Lasy i jeziora.

Krajobraz tak różny od Alp.

W kilka chwil po oderwaniu się od pasa holówka wyciągnęła mnie ponad wierzchołki drzew. Nie mogłem się nadziwić, że taki krajobraz jest możliwy. Równo po sam horyzont lasy i jeziora.

To wrażenie potęgowała bardzo dobra widzialność w czystym powietrzu po froncie chłodnym. Widać tak daleko, że mapa o skali 1:500 000 staje się nieodpowiednia, bo widoczne z daleka ogromne jeziora  wydają się zbyt małe.W całym krajobrazie lasy, jeziora i lasy, albo jeziora, jeszcze większe jeziora i … Bałtyk !

Powoli dochodzę do ładu z szybowcem. Kilka kolejnych niespodzianek, ale już drobiazgów, jak brak półki zamykającej kadłub, czy luczek okienka wstawiony tyłem do przodu. Nie wiadomo jak to sie stało. Kilkadziesiąt minut poświęciłem na zapoznawanie z nowym przyrządem LX  i przeglądaniem jego możliwości.Nie wiem jeszcze tylko jak przestawić mapę, aby była zorientowana na  kurs szybowca do góry. Przydałoby się jeszcze ustawienie czasu.

Polecieliśmy na trójkąt 500 zaplanowany przez Janusza Centkę. Pogoda była zaskakująco dobra od samego rana, a potem zaskakująco zła, gdy chmury zaczęły się rozlewać.  Ciekawe czy dało się to przewidzieć na podstawie prognozy pogody. Mieliśmy trudności z dokończeniem trasy, która wiodła przez ogromne jeziora na wschód od Lahti. Jednak po powrocie do lotniska nadal  nęciły na zachód piękne szlaki i w nagrodę polecieliśmy popatrzeć na Bałtyk spod podstawy cumulusów na dwóch tysiącach metrów. Od zachodu podeszła bryza, wiąc nad sam brzeg nie dało się dolecieć, ale było dobrze widać błyszczacą taflę morza.

Po locie mogę dopisać 7 godzin do dzienniczka lotów , więc dzień był wykorzystany w 100%. Pozostali standardowcy startowali później, więc poleciałem na trasę z Januszem i Zdunkiem. Arcus jest duży, toteż dobrze go widać z daleka nawet jak ucieknie.

Jutro prawdopodobnie nasunie się front i nie będzie pogody do latania.

SK