Hurra…Dotarło wsparcie.

Przyjechał Waldek Grzyb. Mamy transport i pomoc.

Ekipa miała dotąd dwa wypożyczone samochody. 

To zbyt mało dla obsłużenia siedmiu szybowców, które trzeba rano zatankować, przeciągnąć na stanowisko ważenia, potem na start, a po przylocie ściągnąć szybko z płyty na stoisko, bo stojący szybowiec stwarza zagrożenie dla kolejnych lądujących. O potrzebie ściągania po wylądowaniu przygodnym w interiorze lepiej nie myśleć.

Od dziś sytuacja poprawiła się, gdyż mieszkający w Melbourne Waldek Grzyb wziął urlop i przyjechał ze wsparciem osobistym, oraz samochodem z hakiem. Miałem dzisiaj zafundować sobie dzień odpoczynku, ale w takiej komfortowej sytuacji i przy niebie ustrojonym pięknymi cumulusami trudno było sobie odmówić kolejnego rajdu nad suchą już ziemią.

Dorobiłem się przy tej okoliczności swojego zdjęcia w powietrzu.

Naszej klasie wyznaczono trasę blisko 500 km, dłuższym szybowcom o 100 km dłuższe. Prędkości przelotowe rzędu 150 km/h uzyskane na 15 i 18 metrowych szybowcach i 160 km/h w klasie otwartej wymownie świadczą o warunkach lotu. Oby takie pogody fundowała nam atmosfera w czasie trwania konkursu.

Te dwa szybowce w krążeniu to bracia Jonkers na swych bolidach JS3. Z daleka przypominają trochę koncepcję Pirata.

a na tle chmury Francis Derren.

I Łukasz Grabowski.