Znów pod Krzyżem Południa

Sebastianowi zimno było wśród śniegów, więc ponownie  iska małpy.

Jego dwa aktualne tytuły mistrza świata dały mu glejt do skorzystania z zaproszenia do uczestniczenia w zgrupowaniu kadry narodowej RPA i mistrzów  szybowcowych, jakie państwo Oppenheimer organizują na swym lotnisku   w rezerwacie Tswalu. Atrakcją  jest sam fakt mieszkania wśród dzikich zwierząt – a do tego jeszcze latanie !  Na pustyni znów  nietypowo, bo leje zamiast prażyć. Wczoraj były burze i odlatywali z rezerwatu turyści , więc starty  opóźniły się, lecz  Sebastian zdołał zrobić 600 km rekonesans. Dzisiaj zdziwiłem się bardzo, gdy już o 14-tej dostałem w pracy meldunek z jego nowego nabytku – SPOT 'a.  Zdumiewająca precyzja obrazu satelitarnego i określenia miejsca lądowania, na drugiej stronie kuli ziemskiej.Na podglądzie satelitarnym widać pole wśród chaszczy, zabudowania farmy, basenik / niestety panienek nie pokazano/ i  gruntową drogę wzdłuż koryta rzeki okresowej. Warto wydać parę groszy na taki wynalazek. Nie zapiąłem jednak wózka, aby ruszyć w teren, bo nie mam takiego zasięgu nawet z dodatkowym baniakiem paliwa, więc nadal wysłuchiwałem fascynujących opowieści o łamaniu w kościach, kaszlu i zaparciach. Sebastian:-  Leciałem z Garym. Niestety dopiero po wylądowaniu opowiedział mi czego on  już dokonał w swym lotniczym życiu i w jakich polach uszkodził szybowce. Były burze a ten uparł się, aby dolecieć do PZ  przykrytego już przez jedną z nich. Zbyt wiele mu pozwoliłem, toteż potem musiałem  walczyć nad buszem ponad 40 km o utrzymanie w powietrzu, aby dotrzeć do domostw widocznych z daleka.Dobrze trafiłem. Okazało się, że jest jedyne pole w promieniu wielu mil a do tego przy Ekskluzywnym Lounge Safari. Takiego pola jak to, z basenem i miłym towarzystwem,  jeszcze nie miałem.Burza trochę pokropiła, wiec mokrymi spodenkami wyczyściliśmy szybowiec, aby osuszyć go przed przyjazdem kolegów z lotniska.Najgorsze w tym wszystkim były drogi,gruntowe, z regularna tarką  wyżłobiona przez pędzące samochody.