Kolejna bezchmurna. Dzień 2. Poniedziałek

Podobno bywają tu bardzodobre warunki przy silnym wietrze. 

Gdy podstay cumulusów są na  3500m i noszenia sięgają 4m/s  to nawet 60 km/h wiatru nie przeszkadza. Ale niestety. To nie ten dzień i po tym jak nocą zwiedzaliśmy argentyńskie bezdroża ( ruta nacional to droga szutrowa), po umyciu szybowców z nocnego kurzu oraz burzowego nocnego błota, rzuciliśmy się na kolejną konkurencję. Praktycznie nikt z nas nie spał, ale trzeba było lecieć. Chmury pojawiły się tylko nad linią startu ale i tu szybko zniknęły. Organizatorzy po wczorajszej wpadce skrócili czas oblotu konkurencji obszarowej do 2 godzin. Mimo to było już późno na to, by skończyć trasę przed wieczornym wygasaniem termiki, więc gdy tylko spotkaliśmy sie z Tomkiem na odpowiedniej wysokości pod podstawą  postanowiliśmy polecieć. Oczywiście dołączyło do nas kilka szybowców, ale nie przeszkadzali zbytnio. Do samego końca leciał z nami ET z Francji/. Nie poszło nam szczególnie źle, niestety ostatni komin był słaby, a że Jacek straszył podchodzącą bryzą wiatrami czołowymi na dolocie  postanowiliśmy dokręcić extra 200m w 07 – 1m/s. Bryzy nie było, na dolocie nosiło i pluliśmy sobie w brodę z powodu  straconych minut.

Michałowi odpięła się sprężyna od klapki podwozia i strasznie mu łomotało gdy przekraczał 150km/h. Początkowo zaaferowany podwoziem stracił trochę wysokości i nie poleciał z nami. Odszedł za grupą Discusów, ale po tym, jak zaczęli mu uciekać w szybszym locie stracił  z nimi kontakt i lecąc samotnie wylądował w polu niedaleko lotniska. Dzisiaj wózki były już usprawnione i szybko przywieźli go do kempingu.

Czas się wyspać….

SK